کتاب "مدیریت روابط انسانی در مدرسه" تالیف و منتشر شد

 می توان گفت انسان همواره به نظام های ارتباطی نیازمند بوده است. انسانها در جوامع اولیه و بدوی از نظام های ارتباطی ابتدایی و بخصوص ارتباطات دیداری و شنیداری و ارتباط چهره به چهره و ایما و اشاره بهره می برده اند که این دوره را می توان عصر ارتباط شفاهی نامید. پس از یکصد هزار سال، زبان نوشتاری و زبان ) تصویری( و سپس کتابت تصویری جایگزین زبان شفاهی شد . با اختراع خط تصویری و سپس کتابت تصویری ، نوع شناخت بشر از خود و پیرامونش تغییر کرد.  مطالعه درباره ارتباط انسانی ) Human communication ،)تاریخی دیرینه و بلند مرتبه دارد. هر چند پیشینه بنیادی این علم به یونان باستان می رسد، اما تحقیق عالمانه در مورد مسائل ارتباط شفاهی مؤثر در جامعه معاصر هنوز در راه رشد و بالندگی است. نه تنها روشهای سنتی تحقیق درباره این فعالیتِ مختص آدمی در حال پیشرفت است، بلکه امروز نوآوری در روشها نیز چارهساز است؛ بدین معنی که بسیاری از اندیشمندان نظرگاههای جدیدی را در فرایند ارتباط کالمی پرورده اند.  

 
کتاب « مدیریت روابط انسانی در مدرسه » دارای یازده فصل و زیر مجموعه های فراوان می باشد که در فصل اول ماهیت ارتباطات و مدل های ارتباطی، در فصل دوم ارتباطات به عنوان رفتاری آموختنی، در فصل سوم اثربخشی در ارتباطات میان فردی، در فصل چهارم خودآگاهی و عوامل حاکم بر آن، شیوه اصالح خودآگاهی، در فصل پنجم تفاهم با دیگران با تاکید بر مهارت هنر گوش دادن و همدلی، در فصل ششم ارتباطات غیر کالمی، در فصل هفتم ارتباطات دونفره سازمان یافته و سازمان نیافته، در فصل هشتم تعارض و مذاکره، در فصل نهم ارتباط گریزی، در فصل دهم انواع هوش و ارتباطات سازمانی و در فصل یازدهم مدرسه به عنوان یک سیستم اجتماعی مورد بررسی قرار می گیرد. 
 این کتاب حاصل چندین سال تجربه تدریس نویسندگان کتاب در دانشگاههای مختلف از جمله دانشگاه فرهنگیان زینبیه پیشوا، دانشگاه آزاد اسالمی واحد ورامین – پیشوا و قرچک، دانشگاه آزاد اسالمی واحد الکترونیکی، دانشگاه پیام نور پیشوا و قرچک، دانشگاه علمی و کاربردی پیشوا، ورامین و قرچک در رشتههای مختلف آموزشی است. کتاب مدیریت روابط انسانی در مدرسه برای دانشجویان رشتههای امور تربیتی، علوم اجتماعی، روابط عمومی، مدیریت امور فرهنگی، آموزش ابتدایی، مشاوره و راهنمایی و کلیه عالقه مندان و پژوهشگران توصیه میشود. امید است این نوشتار، برای همه خوانندگان آن مفید باشد و نگارندگان بتوانند با بهره گیری از راهنماییها و ارشادات صاحب نظران، پژوهشگران و دانشجویان، غنای محتوایی آن را در چاپهای بعدی ارتقا بخشند.